Author Qin Guan 银烛生花如红豆。这好事,而今有。夜阑人静曲屏深,借宝瑟,轻轻招手。一阵白苹风,故灭烛,教相就。花带雨,冰肌香透。恨啼鸟,辘轳声晓。岸柳微风吹残酒。断肠时,至今依旧。镜中消瘦。那人知後,怕你来僝僽。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments