Classic Poem

Scotia Presbyter Profugus ,
In Angliam ad bene mentiendum ,
Reipublicae Causa aliquando venit ,
Ibi primum Dominum suum ,
Deinde Regem ,
Tandem Ecclesiam, Regnumque prodidit
Egregius mehercule Simulator ,
Omnium Horarum Homo .
Proteus nullo ( nisi quem metuit )
Nodo Tenendus ,
Aliquando pro Regibus disputavit ,
Nunc contra Regem suum ,
Cristas suas erigit Episcopales ,
Hinc Rebellionis Antistes ,
Olim ad miseriam damnavit
Et Gehennam seditiosos ,
Nunc Caelum & Terram ,
Presentia & fatura
Iisdem promittit ,
Homo eruditer misericors ,
Angliae Exul ad Exteras se contulit regiones ,
Ut malae fallaret taedium Conscientiae ,
Sed frustra baeret Lateri lethalis arundo ;
Caelum non Animum (male sibi conscium
Aliisque Machinantem) mutat .
Qui trans Mare currit
Sed ubique (si credere fas est)
Religionem quaesivit
Parisiis, Romae, Genevae, Amstelodami,
Sed nullibi invenit
Ne quidem in Anglia,
Nisi in Ecclesiae Sarisburiensis Cathedra ,
Ubi nunc magnifice sedet
In sui Gloriam ,
Ecclesiae Regnique dedecus ,
Et bonorum omnium Tristitiam ,
De Moribus suis corrigendis parum sollicitus
Precibus publicis in melius
( Si Diss placet ) reformandis
Totus incumbit ;
Orandus est, ut, inter alias novas ,
Quas, meditatur formulas ,
Hanc precatiuneulam
Secundum Usum Sarum ,
Interserere curaret ,
Hic in Templo negotiatori
Da mihi fallere, da Sanetem justumq; videri ,
Nectum Peccatis & Fraudibus obice Nubem ,
Vivit nobis, vae nobis his in Anglia,
Mazarinus alter
Vidimus triumphare fug tivum ,
Et regnare Exulem .