Author Jiang Fang 美玉常为器,兹焉变漏卮。酒浆悲莫挹,樽俎念空施。符彩功难补,盈虚数已亏。岂惟孤玩好,抑亦类瑕疵。清越音虽在,操持意渐隳。赋形期大匠,良璞勿同斯。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments