Author Han Wo 苦吟看坠叶,寥落共天涯。壮岁空为客,初寒更忆家。雨墙经月藓,山菊向阳花。因味碧云句,伤哉后会赊。相思凡几日,日欲咏离衿。直得吟成病,终难状此心。解衣悲缓带,搔首闷遗簪。西岭斜阳外,潜疑是故林。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments